FAQ czyli często zadawane pytania
Gdzie mogę znaleźć informację o systemie certyfikacji ekologicznej?
W wyspecjalizowanych jednostkach jakimi są ośrodki doradztwa rolniczego (ODR)
Na stronie Ministerstwa rolnictwa i Rozwoju Wsi www.minrol.gov.pl
Na stronach jednostek zajmujących się certyfikacją rolnictwa ekologicznego, posiadających akredytację Ministerstwa Rolnictwa
Chcę zostać rolnikiem ekologicznym. Od czego zacząć?
Jeżeli jesteś już rolnikiem: zacznij od wizyty w swoim ośrodku doradztwa rolniczego i uzyskania tam odpowiednich porad i wskazówek.
Jeżeli jeszcze nie jesteś rolnikiem masz kilka możliwości: możesz najpierw zdobyć wiedzę na studiach, szkoleniach, na stażu lub jako wolontariusz w gospodarstwach ekologicznych…możesz też wydzierżawić kawałek pola i sprawdzić czy naprawdę Cię to bawi.
Czy mogę od was uzyskać wsparcie i wziąć udział w projekcie?
Na rok 2019 zakończyliśmy rekrutację do projektu. Prawdopodobnie ogłosimy jednak kolejny nabór pod koniec roku. Osoby, które chcą być o tym poinformowane w pierwszej kolejności mogą nam wysłać e-mail z krótkim opisem swojej sytuacji (Imię, Nazwisko, krótki opis gospodarstwa, kiedy planuję rozpocząć proces przestawiania, telefon kontaktowy). Zapiszemy dane i skontaktujemy się gdy tylko rozpocznie się kolejna tura.
Kto sponsoruje projekt Go Agri BIO?
Sponsorem projektu jest Fundacja Carrefour, a realizowany jest on przez stowarzyszenie Społeczny Instytut Ekologiczny (www.sie.org.pl) .
Ile lat trwa uzyskanie certyfikatu ekologicznego?
Z reguły jest to dwa lata, a dla sadowników 3 lata. Może być to przyśpieszone jeżeli rolnik przejmuje ziemię, które już była użytkowana w sposób ekologiczny.
Czy w rolnictwie ekologicznym nie wolno stosować nawozów i oprysków?
Wolno stosować nawozy i opryski dopuszczone w rolnictwie ekologicznym i w sposób zgodny z opisem zastosowania (czyli w odpowiednich dawkach i odpowiedniej porze roku). Z reguły są to nawozy i opryski oparte na substancjach naturalnych, nie zanieczyszczające gleby i nie powodujące szkód w ekosystemie. Nie wszystkie jednak substancje dozwolone w rolnictwie ekologicznym UE są dozwolone w tej chwili w Polsce.
Czy rolnicy ekologiczni otrzymują wyższe dopłaty?
Dopłaty przewidziane dla rolników ekologicznych są zazwyczaj trochę wyższe od dopłat do upraw konwencjonalnych, pod warunkiem sporządzenia odpowiedniego planu Rolno Środowiskowego, który jest pięcioletnim zobowiązaniem. W aktualnym PROW (Plan Rozwoju Obszarów Wiejskich określający budżet na dopłaty do roku 2020), maksymalna dopłata do upraw ekologicznych dotyczy upraw jagodowych i sadowniczych i wynosi 1501 zł za hektar rocznie. Dopłata do upraw warzywniczych wynosi 1310 złotych do hektara rocznie. W okresie konwersji stawki są trochę wyższe, aby zrekompensować straty wynikające z okresu przestawiania (rolnik stosuje już metody ekologiczne, ale jeszcze nie posiada certyfikatu na swoje produkty).
Kto nadaje certyfikat ekologiczny?
Wybrana przez rolnika jednostka certyfikująca, z 11 możliwych do wyboru w Polsce.
Kto kontroluje gospodarstwa ekologiczne?
Mamy w kraju naprawdę (zbyt) wiele instytucji kontrolujących rolników, w szczególności jednak są to:
– Jednostki nadające certyfikaty
– Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
– Wojewódzka Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (WIJHARS)
– Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa (WIORiN)
– Sanepid
Czy można być rolnikiem ekologicznym bez certyfikatu?
Można oczywiście uprawiać ziemię w sposób ekologiczny i nie zdecydować się na procedurę uzyskania certyfikatu, jednak w takim wypadku nie można nazywać plonów i sprzedawanych produktów ekologicznymi, jest to nazewnictwo zastrzeżone dla upraw i produktów z certyfikatem, prawnie chronione.
Czy można mieć zaufanie do certyfikatu ekologicznego?
Uzyskanie i utrzymanie certyfikatu jest trudnym procesem i wiąże się z wieloma kosztami dla rolnika. Ponadto podlega on wielu kontrolom, zaś utrata certyfikatu oznacza kolejne koszty, utratę dopłat i możliwości sprzedaży produktu jako ekologiczny. W Polsce jest to więc naprawdę wiarygodny certyfikat, co nie zwalnia nas od czytania etykiet składu i pochodzenia produktów, tak aby dokonywać w pełni świadomych wyborów żywnościowych.